آنتوان در سال ۱۷۴۳ در یک خانواده ثروتمند پاریسی به دنیا آمد.او هنگامی که در نوجوانی تحصیلات خود را در رشته حقوق به پایان برد ,۳ سال بعد به آکادمی علوم فرانسه پیوست. یکی از پروژه هایی که در آکادمی به او دادند ,تحقیق در مورد لوله کشی آب پاریس بود که لاوازیه هرگز به او علاقه ای نداشت.

خلاقیت در شیمی   

لاووازیه که در حقیقت بنیانگذار شیمی جدید محسوب می‌شود. تجربه و سنجش توام با نتیجه‌گیری صحیح را پایه و اساس این علم قرار داد. وی نخستین کسی بود که ترازو را جهت سنجش و تحقیق در فعل و انفعالات شیمیایی در آزمایشگاه وارد عمل کرد .   

در سال ۱۷۷۲ آنتوان دریافت که تمام مواد بسته بر میزان حرارتی که می بیند می تواند به سه شکل جامد مایع و گاز در آید.  در سال ۱۷۷۰ لاوازیه در یافت که هم برای زنگ زدن فلزات و هم اشتعال آتش به وجود اکسیژن نیاز است او همچنین نشان داد آب از هیدروژن و اکسیژن درست شده(این کشف را قبلا هنری کاوندیش انجام داده بود ولی به کسی چیزی درباره آن نگفته بود)

نظریه اشتباه فلوژیستون 

 در آن زمان بیشتر مردم و حتی دانشمندان بزرگ( مثل جوزف پرسلی ) به این احتقاد داشتند که هر جسم سوختنی دارای ماده ای است نامرئی به نام فلوژیستون و چون جسم مشتعل شود، این ماده از آن خارج می‌شود. هر چه جسم بیشتر قابل اشتعال باشد مقدار بیشتری از این ماده را در بردارد و شعله همان فلوژیستیک است که از جسم متصاعد می‌گردد.این نظریه را ابتدا جورج اشاتل مطرح کرد و بعد از آن این نظریه چنانچه همه گیر شده بود که هنگامی که پرسلی اکسیژن را کشف کرد آن هوای بی فلوژیستون نام نهاد.

لاووازیه که شیمیدان برجسته‌ای برای همیشه است، امکان درک و شناخت عناصر گازی شکل را فراهم کرد. در دوران سلطه نظریه آتشزای(فلوژِستون)، وسایل تجربی زیادی فراهم آمده بود که سبب دگرگونی‌های انقلابی در شیمی شدند. بیشترین اعتبار این تحولات مدیون زحمات لاووازیه است که درک درستی از اکسیژن را میسر کرد. انگلس نوشت: "لاووازیه می‌توانست نقطه مقابل و ضد فلوژیستون افسانه‌ای را در اکسیژنی که پرسلی بدست آورده بود، بیابد و در نتیجه قادر بود کل نظریه آتشزایی را از پا دراورد.

با اینکه شیله و پررسلی اکسیژن را کشف کرده بودند اما نمی دانستند چه چیزی را کشف کردن اما لاوازیه این موضوع را فهمید پس می توان حق اکتشاف اکسیژن را به لاوازیه داد.       

مرگ لاوازیه 

در سال ۱۷۶۸ لاوازیه به استخدام یک شرکت خصوصی وصول مالیات در آمد و مشغول کار شد .هنگامی که شعله های انقلاب در سراسر فرانسه را فرا گرفت ماموران وصول مالیات الکی متهم به سرقت پول های دولت شدند بنابرین لاوازیه در سال ۱۷۹۳ به جرم اضافه کردن مواد شیمیای خطرناک به توتون مصرفی مردم دستگیر شد ماری آن همسر لاوازیه برای نجات او خیلی تلاش کرد او برای همه همکاران لاوازیه از جمله آنتوان فروکروئا (۱۷۵۵-۱۸۰۹)نوشت و در خواست کمک کرد اما فوکروئا و سایر دانشمندان فرانسه قدم از قدم بر نداشتند آنها می دانستند که اگر در دفاع علیه لاوازیه حرفی بزنند خود آنها نیز به توطئه علیه حکومت جدید محکوم میشوند. 

در ۸ مه سال ۱۳۷۴ لاوازیه در دادگاه انقلابی به ریاست ژان باتیست کوفن هال به همراه ۲۷ مامور وصول مالیات به  مرگ محکوم شد.لاوازیه در تمام مدت حتی زمانی که سر خود را زیر تیغه خون آلود قرار داد شجاع بود و به دوستانش دلگرمی می داد تا آرام شوند. دو سال بعد جسد او را از قبر بی نام و نشانی در آورند و برای او یک تشیع جنازه باشکوه گرفتند.فروکروئا نیز در این مراسم سخنرانی دندان شکنی کرد.    پس از مرگ لاووازیه ، لاگرانژ گفت:تنها یک لحظه وقت آنان برای بریدن آن سر صرف شد و شاید یکصد سال زمان نتواند سر دیگری همانندش بوجود آورد